We ontvingen begin april volgende mail van Dr. Yves Louis, voorzitter van Groep Herinnering - Groupe Mémoire: "Ouderen en gehandicapten zijn in het bijzonder blootgesteld aan de ernstige verwikkelingen van een infectie met het corona virus. Zij lopen het risico op een langdurige behandeling, in het bijzonder op een Dienst Intensieve Zorgen, met een soms onzekere afloop. Het debat wordt gevoerd om een behandeling in de eerste plaats voor te behouden aan de personen die geacht worden de grootste kans op genezing te hebben".
Hij vroeg ook om onderstaande tekst te publiceren, bij deze:
Selectie van patiënten en pandemie SARS-CoV-2
Het ultraliberalisme en het sociaal darwinisme met het principe 'survival of the fittest' waar enkel rentabiliteit telt, ligt aan de basis van een nieuwe eugenetica.
De ouderen, aldus aangetast in hun menselijke waardigheid, voelen zich aan hun lot overgelaten. Door te besparen op de gezondheidszorg heeft het ultraliberalisme omwille van een tekort aan middelen de artsen eveneens gedwongen een selectie door te voeren onder de zieken.
De coronapandemie dreigt de opvangmogelijkheden van onze diensten Intensieve Zorgen te overstijgen.
Zonder schroom, en zonder dat de publieke opinie beroerd wordt, voelen academici en verantwoordelijken van beroepsverenigingen van artsen zich nu geroepen om opnamecriteria op te stellen voor het selecteren van patiënten met de meeste overlevingskansen, of na genezing het grootste maatschappelijke nut.
Personen met statistisch een lagere overlevingskans, zoals ouderen of die lijden aan chronische ziekten, worden op deze wijze gestigmatiseerd.
15 jaar geleden waarschuwde Dr André Wynen, Past Voorzitter van de Groep Herinnering, Past Voorzitter en Secretaris Generaal van de World Medical Association, al voor het gevaar van 'economische euthanasie'; een vorm van 'senicide' van bejaarden in het kader van de vergrijzing van de bevolking en een economische crisis.
De corona crisis zal hoogstwaarschijnlijk gevolgd worden door een economische recessie. Het selecteren en aanvaarden van criteria zoals de leeftijd, een handicap, de mentale gezondheid van de patiënt stellen de waarde van diens leven in vraag.
Gevaarlijk blijft het concept van 'de levens die de moeite waard zijn', refererend naar het boek in 1922 'Der Vernichtung lebensunwerten Lebens' van Karl BINDING en Alfred HOCHE.